۱ نابرابری اجتماعی/ موفقیت در کسب و کارهای گردشگری چگونه؟

قتصاد سیاسی در ایران در حال باز تولید نابرابری اجتماعی است.
طبقه متوسط در حال کوچک شدن مستمر است؛ نظام اجتماعی در حال تبدیل به یک قشر اجتماعی کم برخوردار وسیع و یک قشر اجتماعی پر برخوردار ولی کوچک است.
سوال بنیادین در اینجا این است که این تغییر آرایش ، چه تبعاتی برای مشاغل خدماتی به ویژه در حوزه گردشگری دارد؟

درحالیکه خرده نظام اقتصادی در حال دو هسته ای کردن جامعه است؛ الگوهای خرده نظام فرهنگی با همان سرعت تغییر نمی کند و شهروندان به رغم انقباض اقتصادی، در برابر تغییر سبک زندگی خود مقاومت می کنند.
این مقاومت اگر بخواهد در مسیر سازگاری با محیط پیش رود؛ این امر در گام نخست از مجرای کاهش کمیت صورت می گیرد.
مثلا در حوزه گردشگری ، قبل از آنکه کیفیت سفر تنزل کند” مدت سفر تقلیل می یابد.
حفظ کیفیت در عین کوچک سازی سایز خدمات راهبرد اصلی در این شرایط اجتماعی -اقتصادی است.

مثلا در حوزه هتلداری ،امید به آینده این صنعت وجود دارد به شرطی که الگوی ارائه خدمات را عوض کنیم.
بدون کاهش کیفی خدمات ، سایز آنها را کاهش دهید ؛ هتل‌های موضوعی را در دستور کار خود قرار دهید تا اقامتگاه شما به یک جاذبه گردشگری در مقصد تبدیل شود.
به نظر شما حوزه هایی مانند تورگردانانی گردشگری ، اقامت و سوغات چه ملاحظاتی را در ارائه خدمات باید در نظر بگیرند تا از بهره وری بالاتر برخوردار باشند؟

۲- تورم/ ضرورت آرایش جدید در خدمات گردشگری

طبق این نمودار منتشر شده که احتمالا از سوی مرکز آمار ایران است
“از شروع جراحی اقتصادی دولت آقای ابراهیم رئیسی در اردیبهشت ۱۴۰۰،
هر ماه تورم دهک اول(فقیرترین دهک جامعه) از تورم دهک دهم(پولدارترین دهک جامعه) بیشتر شده است به طوری که در بهمن ماه ۱۴۰۱ تورم دهک اول ۵۵ و تورم دهک دهم ۴۵ درصد بوده.به زبان ساده یعنی تورم فقرا ۱۰ درصد بیشتر از ثروتمندان بوده است.

حالا بیایید با هم درباره پیامدهای این وضعیت همفکری نماییم.
تورم توام با نابرابری عملا به کوچک شدن مضاعف طبقه متوسط می انجامد و جامعه را در قالب دو طبقه کم برخوردار اما وسیع و پربرخوردداراما کوچک تبدیل کرده است.
خدمات گردشگری هم لازم است متاثر از قدرت خرید همین دو طبقه بازنگری شوند. بسته های پیشنهادی گردشگری بر اساس این دو دسته مشتری باید بازنگری شوند
آمار تجمیعی اقامت رسمی نوروز  سال ۱۴۰۲نسبت به مدت مشابه در سال قبل از آن ۷ درصد کاهش یافته در حالیکه آمار تجمیعی رسمی ، غیر رسمی و اضطراری پانزده درصد افزایش یافته است.
یعنی حداقل تاثیر شرایط تورمی جامعه در مقیاس ملی در حوزه گردشگری از اقامت رسمی به سمت اقامت غیر رسمی پیش برده است.
به نظر شما با فرض استمرار این روند ؛ چه تغییری در آرایش مشتریان حوزه گردشگری رخ خواهد داد؟ و زنجیره های خدمات گردشگری برای ارتقای بهره وری چه تغییراتی را در نوع خدمات خود باید پدید آورند؟